Ebeveynler çocukların dış dünyaya açılan penceresidir. Ebeveynlerin bu pencereyi mümkün olduğunca berraklaştırması ve bu berraklığın korunması konusunda özenli olması gerekmektedir. Çocuğun diğer insanlara olan saygısını, kabullenmesini, yargılamamasını ve yadırgamamasını bu pencere belirlemektedir.
Bu konuyu en iyi anlatacak hikaye şöyledir;
Bir anne çocuğu ile oyuncakçıya gider ve bir oyuncak bebek alır ama kasaya geldiklerinde oyuncak bebeğin kolunun kırık olduğunu fark ederler. Mağaza görevlisi oyuncağı hemen değiştirmek için izin ister. Anne mağaza görevlisinin elinden bebeği tekrar alır ve kasaya koyar. Mağaza görevlisi durumu anlamlandıramaz ve neden değiştirmek istemediğini sorar. Annenin cevabı mağaza görevlisi dahil orada kasa sırası bekleyenleri oldukça etkiler. Anne mağaza görevlisine ” eğer siz bu bebeği değiştirir ve kusursuz bir bebek verirseniz benim çocuğuma özel insanların durumunu anlatacak bu kadar güzel bir yöntem bulmamı engellemiş olacaksınız. Eğer kolu kırık olduğu için bu bebeği değiştirip her şeyi tam olarak bulunan oyuncak bebeği kızıma verirsem o insanlarda bulunan özel durumların değiştirilebileceğini algılayacaktır. Sanki herkesin kusursuz olması gerektiği yanılgısına düşecektir. Ama bu kolu kırık bebek ile oyun kurduğunda onu sevecek ve onunla mutlu olacağı için özel durumlu insanları da sevmesi gerektiğini öğrenecektir” der.
Tıpkı hikayede ki anne gibi çocuklarını kusursuzluk yanılgısından kurtaran aileler çevresine saygılı bireyler yetiştirilmesini sağlayacaktır.
